Innovatie is een term waar we allemaal achteraan jagen, maar zelden helder definiëren. Wat drijft het? Wat maakt het mogelijk?

Het onlangs gepubliceerde artikel “Unfolding educational innovation processes and teacher motivation in universities: a multiple-case study” biedt “inzichten in de iteratieve, complexe en onzekere aard van innovatieprocessen.”

Onderdeel zijn van dit onderzoek was voor mij een droomproject. Hier was visueel denken geen ‘extra’, maar een strategisch hulpmiddel. Het bracht helderheid in complexiteit en versnelde het gezamenlijke begrip binnen vier verschillende universiteiten.

Waar ik vaak werk aan uitgewerkte, gedetailleerde visualisaties, lag de kracht dit keer juist in de eenvoudige, procesgerichte schetsen — ruwe lijnen die waardevolle gesprekken en diepgaande analyses op gang brachten.

Tijdens de process-mapping sessies verzamelden, structureerden en vergeleken we data op een visuele manier: niet-lineair en iteratief. Visuals maakten het mogelijk om zaken te vergelijken die normaal lastig te vergelijken zijn — waardoor patronen en hiaten zichtbaar werden.